Jon Hassell elektronik müzik ve new age unsurlarının birlikte görüldüğü tarzlara yaptığı etkiyle ve trompeti elektronik ortama aktararak yarattığı özgün ses manipülasyonlarıyla tanınır. Tamamen kendisine has olan tarza 'fourth world' (dördüncü dünya) adını vermiştir. Hassell bu tarzı 'dünyadaki etnik müzik stillerini ileri elektronik tekniklerle birleştiren müttehitleşmiş ilkel-fütürist bir tarz' olarak tanımlamıştır. Özellikle Brian Eno ile beraber yaptığı Fourth World, vol.1: Possible Musics albümü bugüne kadar yapılmış en önemli albümlerden biri olarak gösterilmektedir.