Bernardo Bertolucci’den sonra şimdi de bir Fransız Philippe Garrel, yakın tarihin sinematografik dönemine kamerasını çevirdi. Bu eser, üç saate yakın süresi ve atmosferi ile dönemin gerçekçi bir portresini tasvir ediyor. Godard, Rohmer ve Bresson gibi sinemacılara selam veren bu siyah beyaz çalışma ile Philippe Garrel, 2005 Venedik Film Festivali’nde En İyi Yönetmen dalında Gümüş Aslan ödülü aldı.